Z usich małitvaŭ, jakija byccam Udary losu advieści mohuć, Ja vieru ŭ tuju, što zaranicaj Śpiavajuć žytnija razłohi, Što ŭ kruh skłikaje nas, pabracimaŭ, Što hoić rany, daje nam siły, Što spałučaje ź ziamloj, z Radzimaj, Ź jaje niahasnučym niebaschiłam. I ja zaŭždy jaje paŭtaraju Pierad nialohkaj ŭ žyćci patrebaj, Kałi pracoŭny dzień pačynaju, Kałi ja ŭ ruki biaru kus chleba.
1984
|
|